Rozdział II

II

Z samego rana udałam się na oddział by od razu poprzeglądać profile młodych rekrutów. O dziwo wśród nich znalazło się tym razem kilka kobiet, więcej niż do tej pory. Przypomniałam sobie siebie sprzed lat, równie młodą i naiwną co one teraz, wyobrażającą sobie lepszą przyszłość.

Jakoś kiepsko mimo wszystko spałam tej nocy. Nie wiem dlaczego, ale czegoś mi brakowało. Weszłam do starego gabinetu Thorne’a, zasunęłam żaluzje i wyciągnęłam się wygodnie na kanapie. Przeglądając dane w tablecie, nawet nie wiem kiedy usnęłam. Musiałam spać dobrą godzinę, bo obudziłam się dopiero kiedy ktoś chłodną ręką pogładził mnie po policzku. To był Asir. Otworzyłam oczy i spojrzałam na niego, siedział przy mnie i uśmiechał się  tym swoim pożądliwym wzrokiem. Usiadłam i ziewnęłam zasłaniając twarz:

- Długo tu siedzisz?

- Wystarczająco.

- Bawisz się w podglądanie?

Roześmiał się.

- Bardzo tkliwe powitanie.

- A na co liczyłeś?

- No nie wiem, ale chociaż część skarbie albo mój najdroższy stęskniłam się za tobą.

Uśmiechnęłam się i westchnęłam.

- Marzyciel.

Podniosłam się z kanapy.

- Jak idzie ci selekcja?

- Fatalnie, to grupa niesfornych dzieciaków licząca na wspaniałą odmianę.

- Daniels powiedział, że mam ci pomóc.

Podałam mu tablet.

- To masz i przejrzyj, jakoś nie ma głowy od czego zacząć.

Wziął tablet i spojrzał na mnie:

- Myślałem, że odpoczęłaś.

- Bo odpoczęłam, ale…

Asir roześmiał się.

- Już ja wiem czego ci brakuje, pamiętaj, jedno słowo i jestem twój.

- Nie, nie wytrzymam z tobą.

Wtedy w słuchawce odezwał się Colin:

- Rekruci są gotowi do treningu:

- Idziemy.

Odpowiedziałam i oboje udaliśmy się na salę. Gdy weszliśmy wszyscy stali w szeregach. Stanęłam przed nimi i zaczęłam mówić:

- Czeka was długie szkolenie, w którym sprawdzimy wasze umiejętności i wytrzymałość. Przejdziecie skomplikowane testy, dowiecie się jak oszukać wykrywacz kłamstw, jak w sytuacjach stresowych radzić sobie z bólem. Nauczycie się jak w kilka sekund zakładać podsłuch mikroskopijnej wielkości, poznacie najnowsze techniki szpiegowskie, nie ominie was również szkolenie w terenie, gdzie zobaczycie jak wygląda prawdziwa akcja. Jeśli uda wam się ukończyć treningi, staniecie się równorzędnymi agentami, którzy na co dzień będą musieli wtopić się w tłum. Nauczymy was jak się zachowywać, ubierać, mówić biegle w językach obcych, z jednego jednak musicie zdawać sobie sprawę, w razie pojmania rząd Stanów Zjednoczonych zaprzeczy, że kiedykolwiek finansował naszą jednostkę. To co robimy jest ściśle tajne a dla świata zewnętrznego – nie istniejemy, w razie wpadki, jesteście zdani wyłącznie na siebie i umiejętności jakie pozyskacie na szkoleniu. To w przyszłości może ocalić wam życie.

Popatrzyłam na wszystkich, kilka dziewczyn stojących w grupie zapatrzone były w Asir’a niczym w obrazek, pokiwałam z uśmiechem głową, Asir też to zauważył.

- Są pytania?

Jeden z chojraków stojących w rzędzie popatrzył na mnie i uniósł rękę:

- Słucham.

- Czy jest szansa żeby się z tobą umówić?

Rekruci zaczęli się śmiać, ja również, Asir’owi najwyraźniej ciśnienie trochę podskoczyło, ale nie dał tego po sobie znać, Cole spojrzał na mnie, Gino też, a ja podeszłam bliżej:

- Jak ci na imię?

- Steve.

Odparł hardo i wyprostował się jak do raportu.

- Jest mały problem Steve.

- Jaki?

- Nie umawiam się z dziećmi.

Odeszłam a cała grupa zaczęła się śmiać, Steve spuścił głowę ale na jego twarzy pojawił się cwaniacki uśmiech.

- A teraz dobierzcie się w pary, Gino, Asir…

Powiedziałam ustępując im miejsca na demonstrację z którymś rekrutem. Kiedy Asir podszedł bliżej grupy, rekrutki zaczęły się przepychać do niego, to go rozbawiło ale i dowartościowało jak sądzę. W końcu wybrał jak się spodziewałam jedną z niechby zademonstrować uderzenia. Odsunęłam się na bok i stanęłam obok Jesse.

- Mamy szpiegowskiego ogiera, widziałaś jak się do niego pchają?

Zaczęła się śmiać.

- Trudno nie zauważyć.

Z niewiadomych przyczyn poczułam lekkie uczucie zazdrości, widząc jak rekrutka ćwicząca z Asir’em umizguje się do niego. Gdy w końcu pokazał kolejny cios obalił ją na ziemię, znalazł się nad nią a ta wykorzystując moment nieuwagi pociągnęła go do namiętnego pocałunku. Rekruci zaczęli gwizdać widząc to, a rekrutki przeszyła dzika złość. Asir podniósł ją z podłogi i pokręcił głową a ta dumnie podeszła do pozostałych dziewczyn. Gino w kilka sekund położył Steve’a na łopatki.

- To się nazywa zintegrowane szkolenie.

Powiedziała Jesse:

- Właśnie widzę.

Asir popatrzył na tłum i powiedział:

- Następna osoba.

Kiedy kolejne dziewczyny zaczęły się wyrywać chętnie do Asir’a, spojrzałam na Jesse:

- Chyba czas przerwać tą farsę.

- Rozkaz.

Jesse chyba połapała się o co mi chodzi, bo razem ze mną podeszła do rekrutek a ja do Asir’a:

- Może teraz ja.

Asir uśmiechnął się z dziwnym wyrazem zadowolenia na twarzy, zupełnie tak jakby pewien był mojej zazdrości. Dziewczyny na mój widok zaczęły się odruchowo cofać a ja pokazałam palcem na jedną z nich. Stanęła naprzeciwko a ja powiedziałam:

- Zaczynamy.

Wszyscy rozsunęli się:

- Obrona.

Stanęliśmy w pozycjach, ale nie wiele musiałam się ruszyć by upadła na ziemię po pierwszym ciosie.

- Blok.

Powiedziałam znowu, historia się powtórzyła a dziewczyna upadła. Teraz jej mina zrobiła się bardzo zacięta:

- Atak.

Powiedziałam po raz ostatni, ruszyła na mnie szturmem, ale po chwili chwyciłam ją i przerzuciłam na materac. Upadek na plecy spowodował u niej silny ból, jęknęła. Podniosłam się z ziemi i popatrzyłam na wszystkich.

- A teraz wszyscy w parach przećwiczą jeszcze raz trzy podstawowe pozycje uderzeniowe, po raz ostatni je zademonstruję, ustawcie się już w parach i obserwujcie, a potem zacznijcie ćwiczyć.

- Asir, pozwolisz?

Podszedł ochoczo do mnie, stanęliśmy na środku sali i pokazaliśmy wszystkie trzy pozycje, przy ostatniej Asir chwycił mnie tak, że nasze głowy znalazły się na tej samej wysokości, roześmiałam się a on szepnął mi do ucha:

- Pragnę cię.

Pokiwałam głową, na szczęście nikt tego nie słyszał, szybko wyzwoliłam się z jego uścisku i wstałam.

- A teraz zaczynajcie.

Wszyscy zaczęli ćwiczyć pokazane pozycje a ja spojrzałam na Asir’a, dziewczyna, która wcześniej go pocałowała, spojrzała na mnie z zawiścią.

- Myślę, że to będzie owocne szkolenie.

- A ja, że jeśli je wszystkie w sobie rozkochasz, to nigdy nie będą wydajne.

Uśmiechnął się:

- Zazdrosna jesteś.

- Nie zazdrosna, tylko ostrożna.

- Proszę cię, bądź rozsądna.

- Rozsądny się odezwał, od tej pory szkolisz tylko rekrutów, nie rekrutki.

- Popsułaś mi dobrą zabawę.

- Nie wątpię.

Skierowałam się do wyjścia:

- Dokąd idziesz?

- Do domu, muszę popracować w spokoju.

Wyszłam z sali i poszłam prosto do Colin’a.

- I jak idzie?

- Chaotycznie, jadę do domu, będę pod telefonem, zabieram akta, muszę nad nimi posiedzieć.

- Jasne.

- A jak akcja w Uzbekistanie?

- Na razie według planu ,Linda i Rolly meldowali się przed chwilą.

Na dźwięk tego imienia spojrzałam na Colin’a:

- Linda pojechała z Rolly’m?

- Tak, Daniels zażądał szkolenia w terenie, jeśli wróci żywa będzie prawowitym agentem.

- Rolly się na to zgodził?

- Rolly to zasugerował.

- Rozumiem, to nic ja jadę.

- Na razie.

Wzięłam tableta i pojechałam do domu.

Wzięłam kąpiel i usiadłam w szlafroku przy tablecie, robiąc notatki do poszczególnych rekrutów. Zatrzymałam się na dwoje z nich: Rebece Marley i Steve’ie Aspen’ie, powoli czułam, że oczy mi się męczą a kręgosłup cierpnie na całej długości.

Po chwili zadzwonił dzwonek do drzwi a w nich stanął uśmiechnięty Asir:

- Tęskniłaś?

- Jak cholera. Mam nadzieję, że masz ważny powód tego nękania mnie, bo pracuję.

Wszedł do środka i weszliśmy na górę. Asir ubrany był w czarny garnitur i koszulę w tym samym kolorze. Dosłownie chwilę wcześniej, zapewne po szkoleniu musiałam brać prysznic, bo zapach jego wody toaletowej roznosił się intensywnie po całym domu a włosy były nieco wilgotne.

Usiadłam z powrotem na swoje miejsce przy ławie, Asir zdjął marynarkę i zerknął  na moje uda, gdyż po tym jak usiadłam porannik rozszedł się dwie strony i nieco je odsłonił.

- Jak chcesz coś do picia to obsłuż się, te akta mnie wykańczają, tyle tego.

Na stole obok mnie, stał mój kieliszek z niedopitym winem a ja chwyciłam się za szyję i obróciłam głowę, Asir spojrzał na dane dziewczyny Rebeki, wziął i  wypił do końca wino, nalał następny kieliszek i wziął do ręki kartkę.

- Co o niej sądzisz?

Wzięłam mu z ręki kieliszek, wypiłam dwa łyki i oddałam mu, po czym zrobił to samo.

- Może lepiej mnie o zdanie nie pytaj.

- Dlaczego?

- Jestem mało obiektywna.

Uśmiechnął się do mnie:

- Od kiedy?

Podał mi kieliszek i usiadł za mną na łóżku. Poczułam jego ciepłe dłonie na swoim karku, który zaczął mi rozmasowywać. Byłam zła, że znowu wyprzedził moje myśli zanim jeszcze zdołałam coś powiedzieć.

- Od dzisiaj.

Przełożyłam kartkę i pokazałam mu dane Steve’a:

- A on?

Asir nawet nie spojrzał tak bardzo skupiony był na masowaniu mnie:

- Nic z niego nie będzie.

- Nawet nie spojrzałeś, mieliśmy pracować.

- Pracujemy.

Pokiwałam głową i właśnie wtedy zadzwoniła moja komórka, na wyświetlaczu pojawił się napis Colin.

- Niech dzwoni.

- Zachowuj się, muszę odebrać.

Odebrałam telefon, ale to co usłyszałam zmroziło mi krew w żyłach.

- Zaraz będę.

Asir spojrzał na mnie poważnie a ja cała zesztywniałam:

- Kylie, co się stało?

Popatrzyłam mu w oczy:

- Rolly…

Spojrzał na mnie i zerwał się z łóżka wiedząc, że na pewno będę chciała jechać od razu na oddział.